Wat een dag gister. Ik was zo gesloopt dat ik de energie niet meer had om een blog te schrijven.
Wat een hotel… Het bed leek net beton. Of wat Daan zegt, beton ligt nog beter. Maar door de moeheid val je wel in slaap. Gelukkig! De wekket ging weer vroeg, want het is tijd om naar huis te gaan. En ik moet zeggen dat ik daar zin in heb. Na een mislukte douche, want ik ben veel te groot, maar naar het ontbijt.
Read more